Historia Wydziału

W momencie powstania, w maju 1919 r., Wydział Prawa był jednym z dwóch pierwszych powołanych do życia wydziałów tworzącej się nowej poznańskiej uczelni. Pomimo bowiem 400-letniej tradycji akademickiej splot nieszczęśliwych okoliczności spowodował, że uczelnia wyższa mogła w Poznaniu powstać dopiero w odrodzonej Polsce. Uniwersytet Poznański, zwany Wszechnicą Piastowską, musiał jednak w II RP rywalizować z tak znaczącymi ośrodkami naukowymi, jak Kraków, Warszawa, Wilno, a nade wszystko Lwów.

Młody wiek Wydziału Prawa okazał się jednak atutem. Organizatorzy Wydziału, stosunkowo młodzi docenci i profesorowie: Tadeusz Brzeski, Zygmunt Lisowski, Jan Rutkowski, a zwłaszcza Antoni Peretiatkowicz (średnia wieku 36 lat!) potrafili uczynić z poznańskiego Wydziału Prawa atrakcyjny ośrodek naukowy, który zaczął przyciągać młodych uczonych z całej Polski. Pozwoliło to bardzo szybko zbudować prężną naukowo kadrę, w której prym wiedli głównie absolwenci „Jagiellonki” i Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Jednocześnie z inicjatywy prof. Antoniego Peretiatkowicza powstał nowatorski program studiów dwusekcyjnych, prawno-ekonomicznych.

Wydział noszący początkowo, od września 1919 r., nazwę Wydział Prawa i Nauk Ekonomiczno-Politycznych, w maju 1921 r. stał się zatem Wydziałem Prawno-Ekonomicznym. Ta unikalna koncepcja studiów dwusekcyjnych przetrwała ponad 40 lat, z krótką przerwą w okresie stalinowskim. Ostatni rocznik reaktywowanego w 1957 r. Studium Ekonomii Politycznej opuścił mury Wydziału w 1962 r.

Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego w okresie międzywojennym był podwójnie atrakcyjny. Po pierwsze dlatego, że był jedynym polskim wydziałem prawa „po tej stronie Wisły”, a więc w zachodniej Polsce. Jako taki przyciągał młodzież ze Śląska, Pomorza czy Mazur, choć oczywiście, wraz ze wzrostem jego renomy, studia podejmowali na nim studenci z całej Polski. W połowie lat 30. doszło do tego, że aż 50% studentów całej poznańskiej uczelni stanowili studenci Wydziału Prawno-Ekonomicznego.

Do jego przedwojennych absolwentów zaliczają się, oprócz licznego grona późniejszych profesorów uczelni poznańskich, m.in.: słynny w czasie wojny „kurier z Warszawy” i dyrektor Radia Wolna Europa – Jan Nowak-Jeziorański, znany powojenny krytyk muzyczny i dziennikarz Jerzy Waldorff, Delegat Rządu na Kraj – Stefan Korboński, ostatni dowódca Narodowych Sił Zbrojnych – Stanisław Kasznica jr. czy legendarny aktor Jacek Woszczerowicz.

Po drugie, Wydział Prawno-Ekonomiczny przyciągał młodych uczonych, którzy przybywali do Poznania zwabieni możliwością zrobienia szybkiej kariery naukowej w stosunkowo młodym środowisku. Pozwalało to ówczesnym władzom dziekańskim na prowadzenie bardzo elastycznej, a jednocześnie niezwykle skutecznej polityki kadrowej. Tym sposobem Wydział zdołał w ciągu dwudziestolecia pozyskać młodych, wybijających się uczonych z innych ośrodków akademickich w osobach Czesława Znamierowskiego (Uniwersytet Warszawski), Alfreda Ohanowicza, Zygmunta Wojciechowskiego, Janusza Libickiego i Mariana Zimmermana (wszyscy z UJK we Lwowie), Stanisława Nowakowskiego (Uniwersytet Rosyjski w Chicago), Mariana Z. Jedlickiego czy Józefa Sułkowskiego (obaj z Uniwersytetu Jagiellońskiego).

Gdyby spojrzeć wstecz i spróbować ocenić miejsce, jakie poznański Wydział Prawno-Ekonomiczny zajmował wśród innych wydziałów prawa w przedwojennej Polsce, to bez wątpienia były przynajmniej trzy obszary badawcze, w których lokował się w ścisłej czołówce. Można wręcz mówić o powstaniu szkół naukowych, które na wiele lat zdeterminowały kierunek badań prowadzonych na Wydziale.

Pierwszym z nich były nauki ekonomiczne. Ich przedstawiciel, prof. Edward Taylor, jest uważany za najwybitniejszego, obok Adama Krzyżanowskiego i Edwarda Lipińskiego, znawcę zagadnień gospodarczych i skarbowości w II RP. Wraz ze współpracownikami i uczniami (Stefan Zalewski, Władysław Zakrzewski, Stefan Rosiński, Roch Knapowski, Jan Zdzitowiecki) stworzył i ugruntował pozycję poznańskiej szkoły ekonomicznej.

Podobną renomą naukową cieszyło się wydziałowe środowisko historyczno-prawne. Jego przedstawiciele, profesorowie Jan Rutkowski (historia gospodarcza), Zygmunt Lisowski (prawo rzymskie), Marian Z. Jedlicki (powszechna historia ustroju i prawa), a przede wszystkim Zygmunt Wojciechowski (historia państwa i prawa Polski), uczynili z poznańskiego Wydziału czołowy w skali kraju ośrodek badań niemcoznawczych.

Trzecim wyróżniającym się obszarem badawczym było prawo cywilne, zarówno materialne, jak i procesowe. Na czoło wysuwali się tutaj profesorowie Józef Sułkowski, pionier m.in. badań nad prawem międzynarodowym prywatnym, Alfred Ohanowicz, znakomity badacz prawa zobowiązań, uważany za twórcę poznańskiej szkoły prawa cywilnego, oraz Bronisław Stelmachowski, sędzia Sądu Najwyższego i członek przedwojennego Trybunału Kompetencyjnego. Nie brak było wówczas na Wydziale naukowych „wolnych duchów”, uczonych-instytucji, którzy swe pionierskie badania prowadzili z pewnym dystansem wobec tworzących się szkół. Do tej grupy należeli profesorowie: Stanisław Nowakowski (geografia polityczna), Stanisław Kasznica (prawo administracyjne), Czesław Znamierowski (filozofia prawa) i Bogdan Winiarski (prawo narodów).

Okres II wojny światowej przyniósł społeczności Wydziału niepowetowane straty. Gdy w sierpniu 1939 r. Rada Wydziału zebrała się na ostatnim posiedzeniu, nikt z obecnych nie podejrzewał, że w tym składzie widzą się ostatni raz. Wojny nie przeżyli profesorowie Romuald Paczkowski (zamordowany w 1940 r. przez hitlerowców w poznańskim Forcie VII) i Bronisław Stelmachowski (zamordowany prawdopodobnie przez NKWD w 1939 r.), a także docent Janusz Libicki (zginął w Katyniu). Wykładowców i pracowników przedwojennego Wydziału Prawno-Ekonomicznego wojna rozproszyła po całym świecie. Niektórzy z nich, jak prof. Józef Sułkowski, pozostali na emigracji. Inni, jak prof. Marian Z. Jedlicki, związali się z innymi ośrodkami naukowymi.

Gdy w 1945 r. na gruzach dopiero co wyzwolonego Poznania rozpoczęto odbudowę Uniwersytetu, okazało się, że w rzeczywistości powojennej doświadczenia organizatorów przedwojennego Wydziału są równie bezcenne. Już w kwietniu 1945 r. Wydział Prawno-Ekonomiczny zainaugurował swoją działalność. Udało się również w dużym stopniu odbudować przedwojenną kadrę, wzmocnioną na dodatek pierwszymi powojennymi habilitacjami (Józef Matuszewski – 1946 r. i Michał Sczaniecki – 1947 r.). Zmieniła się także nazwa Wydziału, który od 1946 r. był już oficjalnie Wydziałem Prawa, co wiązało się ze zmianą statusu prywatnej Akademii Handlowej, w której powołaniu współuczestniczyli pracownicy Wydziału, w państwową Wyższą Szkołę Ekonomiczną.

Wbrew żywionym nadziejom nowa władza ludowa niechętnie patrzyła zarówno na autonomię uczelni, jak i na przedwojenną profesurę. Nacisk ideologiczny i polityczny wzmógł się pod koniec lat 40. wraz z wprowadzaniem na uczelniach nowej metodologii naukowej. Profesorom starszej daty, często ciężko schorowanym, ograniczano możliwości prowadzenia zajęć, przenosząc ich na przymusową, niską zresztą, emeryturę. Tak postąpiono z Edwardem Taylorem, Marcinem Nadobnikiem, Stanisławem Kasznicą i Zygmuntem Lisowskim. Niektórych, jak prof. Tadeusza Silnickiego, z urzędu przenoszono do innych ośrodków. Tych uczonych, którzy z pewnych względów byli nowej władzy przydatni, marginalizowano (Znamierowski, Ohanowicz). Młodszym pracownikom naukowym, o podejrzanym pochodzeniu czy konspiracyjnej przeszłości, utrudniano możliwości bądź to awansu naukowego (Zygmunt K. Nowakowski, Jan Zdzitowiecki, Zygmunt Ziembiński), bądź podjęcia pracy w zawodzie (Witalis Ludwiczak).

Oczywiście w ślad za tym „szło nowe”. Od 1951 r. obowiązywały nowe zasady awansu naukowego – zniesiono stary sposób uzyskiwania veniam legendi,czyli habilitacji, a awans uzależniano od zaangażowania ideologicznego i partyjnego. Chodziło o to, by w krótkim czasie pozyskać grono zaufanych, oddanych idei socjalizmu, młodych pracowników naukowych, którzy skutecznie zawalczą „o rząd dusz” ze starą profesurą. Ten stan napięcia i strachu zakończył się wraz z przełomem października 56’ i ostrożną liberalizacją systemu przeprowadzoną przez Władysława Gomułkę.

Lata 1956–1980 w dziejach Wydziału Prawa można uznać za ćwierćwiecze niezwykłego rozwoju naukowego i organizacyjnego. Złożyło się na to kilka czynników. W wyniku „odwilży” nastąpiło częściowe zniesienie ograniczeń naukowych, a reforma szkolnictwa wyższego z 1959 r. przywróciła tradycyjną ścieżkę awansu naukowego. Spowodowało to na przełomie lat 50. i 60. swoistą eksplozję prac naukowych, zwłaszcza doktoratów i habilitacji, często dotychczas blokowanych. W tym samym czasie zaznaczyła się w dziejach Wydziału Prawa, a od 1969 r. Wydziału Prawa i Administracji, „sztafeta pokoleń”, która łączyła początki Wydziału z jego teraźniejszością i przez ćwierćwiecze, aż po rok 1980, nadawała Wydziałowi niepowtarzalny charakter.

Jednocześnie sprawiła, że stał się on na wiele dziesięcioleci czołowym wydziałem prawa w Polsce. To tu pod kierunkiem prof. Zygmunta Ziembińskiego rozwinęła się słynna poznańska szkoła teorii i filozofii prawa. To tu prof. Zbigniew Radwański, idąc w ślady prof. Ohanowicza, wraz z uczniami i współpracownikami zapewnił poznańskiej cywilistyce pierwsze miejsce w Polsce. To na poznańskim Wydziale Prawa prof. Andrzej Szwarc rozpoczął pionierskie badania kryminalistyczne, prof. Witold Maisel – badania nad archeologią i ikonografią prawną, zaś prof. Henryk Olszewski – badania nad historią doktryn politycznych i prawnych. Wreszcie to tu prof. Marian Zimmerman wraz z gronem uczniów (Zbigniew Janowicz, Teresa Rabska, Zbigniew Leoński, Wiktor Pawlak) rozwinął badania nad wieloma zagadnieniami z zakresu prawa administracyjnego.

Historia Wydziału w okresie późnego PRL stanowiła odbicie procesów, które zachodziły w państwie socjalistycznym. I podobnie jak cały kraj, Wydział „żył życiem podwójnym” (Henryk Olszewski). Naturalna zmiana pokoleniowa, jaka się w nim dokonywała, a której dramatycznym tłem były wydarzenia „rewolucji Solidarności” z lat 1980–1981 i stan wojenny, spowodowała dezintegrację społeczności wydziałowej i naturalną, choć niepożądaną polaryzację postaw.

W rzeczywistość po 1989 r. Wydział Prawa i Administracji UAM wkraczał z problemami nie mniejszymi niż te w 1919 czy 1956 r., próbując jednak aktywnie reagować na zupełnie nowe wyzwania. Odpowiedzią władz i społeczności było zarówno powołanie do życia nowych kierunków studiów, takich jak: europeistyka (1991 r.), zarządzanie i marketing (1991 r.) czy pionierskich w skali kraju, powszechnie dostępnych zaocznych studiów prawniczych (1992 r.), jak i reaktywowanie po latach studiów administracyjnych.

Również w początkach lat 90. zainicjowano polsko-niemieckie studia prawnicze, prowadzone wspólnie przez poznański Wydział Prawa i Administracji oraz Uniwersytet Europejskim Viadrinawe Frankfurcie nad Odrą.

Obecnie Wydział Prawa i Administracji UAM stanowi jeden z trzech czołowych wydziałów prawa w naszym kraju. W 2017 r. uzyskał kategorię A+,czyli najwyższą ocenę kompleksowej działalności naukowej, przyznawaną przez ówczesne Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Na Wydziale studiuje ponad cztery tysiące osób, co stanowi niemal 10% studentów UAM, zarówno w trybie stacjonarnym, jak i niestacjonarnym na dziesięciu kierunkach. Oprócz prawa, administracji i prawa europejskiego (dawniej europeistyki) na Wydziale można bowiem podjąć studia na nowych kierunkach, takich jak: zarządzanie i prawo w biznesie, European Legal Studies czy na kierunku prawno-ekonomicznym. W ofercie Wydziału są również polsko-niemieckie studia na Uniwersytecie Viadrina,a także studia podyplomowe na dziewięciu kierunkach. W ramach Szkoły Nauk Społecznych UAM na Wydziale prowadzone są studia doktoranckie zarówno na kierunku prawo, jak i administracja.

Niezwykle ważnym obszarem aktywności Wydziału Prawa i Administracji UAM jest obecnie internacjonalizacja badań. Umiędzynarodowienie dokonuje się dwukierunkowo: po pierwsze, poprzez współpracę naukową pracowników z naukowcami z całego świata, od Japonii po USA, w tym z takimi ośrodkami, jak: Heidelberg, Cambrigde, Louvaine czy Syracuse; po drugie, poprzez programy wymiany studenckiej, takie jak Erasmus, które umożliwiają zarówno wyjazdy zagraniczne studentom Wydziału, jak i goszczenie studentów z zagranicy.

Jednym z problemów, z którymi od początku istnienia, ze względu na swoją wielkość, borykał się Wydział, były kwestie lokalowe. Przez lata rozwiązywano ten problem półśrodkami. Od początku lat 60. główną siedzibą Wydziału był gmach przy ulicy Święty Marcin 90 (Collegium Iuridicum) i to z nim Wydział był przez wiele lat kojarzony. Jednak już w latach 90. infrastruktura ta okazała się niewystarczająca. Ostatecznie, dzięki staraniom kolejnych władz dziekańskich, w latach 2006–2010 powstał nowy, imponujący gmach Wydziału przy Alei Niepodległości 53 (Collegium Iuridicum Novum), uznany za jeden z najpiękniejszych przykładów architektury nowoczesnej w Poznaniu.

W jego sąsiedztwie rewitalizowany jest na potrzeby Wydziału zabytkowy budynek dawnego magazynu artyleryjskiego armii pruskiej, powszechnie znany jako „Koszarowiec”. Rewitalizacja „Koszarowca”, obiektu prostego i funkcjonalnego, lecz niepozbawionego wartości historycznej, artystycznej i użytkowej, pozwoli na połączenie tradycji z nowoczesnością oraz stanowić będzie wyraz realizacji strategii Wydziału. Strategii, która zakłada, iż ma on pełnić ważną rolę w przestrzeni społecznej Poznania, jak również regionu. Ponadto ma stanowić ważny ośrodek naukowy, a także miejsce spotkań, odczytów, wernisaży oraz krzewienia wiedzy o prawie i ekonomii. Dążymy bowiem do uczynienia Wydziału jednostką o ugruntowanej marce, której wartość wynikać będzie z jakości prowadzonych na nim badań oraz poziomu kształcenia studentów, a także z zadań, które Wydział powinien realizować we współpracy z szeroko rozumianym otoczeniem zewnętrznym. Można do nich zaliczyć działania edukacyjne, promujące naukę, a przede wszystkim te, które przyczyniać się będą do tworzenia siły intelektualnej naszego regionu i kraju.

Dzięki pracy studenckiego wolontariatu, któremu w tym miejscu składamy gorące podziękowania, zostały zebrane i skatalogowane informacje dotyczące miejsc spoczynku nieżyjących Profesorów.

Lista alfabetyczna

• ADAMSKI STANISŁAW – Prof. honorowy.
  Ur. 12 kwietnia 1875 r. Zm. 12 listopada 1967 r. Pochowany w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach.
• BŁAŻEJCZAK BOGDAN – Prof. dr hab. 
  Ur. 10 maja 1932 r. Zm. 24 luty 2013 r.
  Pochowany na cmentarzu parafialnym w Strzelnie
• BOSSOWSKI JÓZEF JAN – Prof. dr hab.
  Ur. 14 września 1882 r. Zm. 16 października 1957 r.
  Pochowany na Cmentarzu Sołackim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: pole Św. Barbary, kwatera D, działka 4, grób 2.
• BRZESKI TADEUSZ – Prof. dr
  Ur. 6 września 1884 r. Zm. 27 marca 1958 r. w Londynie.
• CHOBOT ANDRZEJ – Prof. dr hab.
  Zmarł 18 października 2008 r.
• CYPRIAN TADEUSZ – Prof. dr hab.
  Ur. 21 lutego 1898 r. Zm. 8 sierpnia 1979. r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: 4-5-2-32
• CYRSON EDWARD – Prof. dr hab.
  Ur. 29 lipca 1940 r. Zm. 18 czerwca 2018 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. 
  Oznaczenie grobu: CM2R9-2-3-5
• DASZKIEWICZ WIESŁAW – Prof. dr hab.
  Ur. 13 lipca 1927 r. Zm. 13 sierpnia 2013 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.  
  Oznaczenie grobu: CM2R6-6-3-60
• DĄBROWSKI WITOLD – Doc. dr hab.
  Ur. 8 stycznia 1935 r. Zm. 28 września 1968 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: 9/5 – 5 – 161.
• DEMBSKI KRZYSZTOF – Doc. dr hab.
  Ur. 2 września 1932 r. Zm. 11 września 1997 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R/ 9 – 3 – 3 – 15.
• DERESIEWICZ JANUSZ – Prof. dr
  Ur. 27 lutego 1910 r. Zm. 4 marca 1992 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu to R27- 5-5-10.
• DZIURZYŃSKI TADEUSZ – Prof. dr
  Ur. 26 października 1879 r. Zm.7 listopada 1962 r. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
  Oznaczenie grobu: kwatera Gd, kierunek południowy, grób nr 19.
• FABIAN JERZY – Doc. dr hab.
  Ur. 27 sierpnia 1925 r. Zm. 25 stycznia 1970 r.
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: I – L – boczny – 14.
• GÓRSKI JÓZEF – Prof. dr hab.
  Ur. 16 lutego1904 r. Zm. 4 lutego 1983 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R27d – 1- 16.
• GULCZ MIECZYSŁAW – Prof. dr hab.
  Ur. 14 września 1939 r. ZM. 17 stycznia 2018 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. 
  Oznaczenie grobu: CM2R2-2-8-4
• HABER JAN – Prof. dr hab.
  Ur. 7 lipca 1900 r. Zm. 12 lutego 1985 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu to R27-3-3-9.
• JANISZEWSKI BOGUSŁAW – Prof. UAM dr hab.
  Ur. 19 lipca 1949r. Zm. 23 listopada 2006 r.
  Pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Skórzewie koło Poznania
  Oznaczenie grobu: kwatera 13
• JANOWICZ ZBIGNIEW – Prof. dr
  Ur. 7 października 1921 r. Zm. 25 października 2011 r.
  Pochowany na Cmentarzu parafialnym parafii p.w. Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana przy ul. Nowina 1 w Poznaniu 
• JAŚKIEWICZ WIKTOR – Prof. dr hab
  Ur. 1 kwietnia 1912 r. Zm. 24 października 2003 r. Pochowany na Cmentarz Sołackim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu pole Św. Józefa, kwatera E, rząd 5, grób 33.
• JEDLICKI MARIAN ZYGMUNT – Doc. dr hab.
  Ur. 30 kwietnia 1899 r. Zm. 14 marca 1954 r.
  Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Oznaczenie grobu: kwatera N – kierunek Północ – grobowiec Gwiazdomorskich.
• JUREK WACŁAW – Doc. dr. hab.
  Ur. 15 grudnia 1928 r. Zm. 2 maja 1986 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu RAZ-L2-18.
• KACZMARCZYK ZDZISŁAW – Prof. dr hab.
  Ur. 19 sierpnia 1911 r. Zm. 16 sierpnia 1980 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R-8-6-2-6.
• KASZNICA STANISŁAW – Prof. dr
  Ur. 23 lutego 1874 r. Zm. 17 listopada 1958 r.
  Pochowany na cmentarzu w Mosinie
• KĘPIŃSKI MARIAN – Prof. dr hab.
  Ur. 29 maja 1940 r. Zm. 20 sierpnia 2018 r. 
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
• KLAFKOWSKI ALFONS – Prof. dr hab.
  Ur. 2 sierpnia 1912 r. Zm. 10 lipca 1992.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu RAZ-3-P-24.
• KŁODZIŃSKI ABDON – Prof. dr hab.
  Ur. 25 października 1881 r. Zm. 18 października 1937 Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Oznaczenie grobu:, Pas XXXVII, kierunek Północny – Zachód, grób narożny, grobowiec Kłodzińskich.
• KNAPOWSKI ROCH – Prof. dr hab.
  Ur. 16 sierpnia 1892 r. Zm. 18 maja 1971 r..
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: I – L – boczny – 15.
• KOLAŃCZYK KAZIMIERZ – Prof. dr hab.
  Ur. 24 lutego 1915 r. Zm. 20 grudnia 1982 r.
  Pochowany na Cmentarzu Sołackim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: pole św. Barbary B, rząd 1A, grób 2.
• KOMAR ANDRZEJ – Prof. dr hab.
  Ur. 28 października 1933 r. Zm. 30 grudnia 1999 r. Pochowany na Cmentarzu Miłostowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R/44/2/B1/18.
• KULECZKA GERARD – Doc. dr hab.
  Ur. 5 czerwca 1934 r. Zm. 24 lutego 1983.
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: I – L – kwatera grobowcowa.
• KUNZE EUGENIUSZ – Prof. dr hab.
  Ur. 14 marca 1934 r. Zm. 29 stycznia 2022.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
• ZBIGNIEW LEOŃSKI – Prof. dr hab.
  Ur. 20 października 1929 r. Zm. 24 lipca 2006 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: RAZ/3-P-12
• LESIŃSKI BOGDAN – Prof. dr hab.
  Ur. 5 lutego 1922 r. Zm. 31 marca 2001 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: R-9-5-f-25.
• LIBICKI JANUSZ WOJCIECH – Doc. dr hab.
  Ur. 23 kwietnia 1902 r. Został zamordowany 18 kwietnia 1940 r. w Katyniu.
• LISOWSKI ZYGMUNT – Prof. dr hab.
  Ur. 13 listopada 1880 r. Zm. 17 maja 1955 r.
  Pochowany na Cmentarzu Sołackim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: pole Św. Barbary, kwatera A, rząd 6, miejsce 10.
• LUDWICZAK WITALIS – Prof. dr hab.
  Ur. 20 kwietnia 1910 r. Zm. 17 czerwca 1988 r. Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: IV P – 7g – prawo – 16.
• ŁĄCZKOWSKI WOJCIECH – Prof. dr hab. 
  Ur. 3 października 1933 r. Zm. 30 listopada 2023 r. Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
• ŁOPATKA ADAM – Prof. dr hab.
  Ur. 19 listopada 1928 r. Zm. w 14 czerwca 2003 r. w Warszawie.
• MAISEL WITOLD­ – Prof. dr hab.
  Ur. 8 kwietnia 1914 r. Zm. 15 września 1993 r. Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: RAZ – 3 – P – 26.
• MATERNIAK-PAWŁOWSKA MAŁGORZATA – dr hab.
  Ur. 10 lutego 1971 r. Zm. 18 maja 2023 r. Pochowana na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
• MICHALSKA ANNA – Prof. dr hab.
  Ur. 3 czerwca 1940 r. Zm. 6 grudnia 2001 r. Pochowana na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R-11—1-2 miejsce P.
• MIKOŁAJEWICZ JAROSŁAW – Prof. dr hab.
  Ur. 14 marca 1964 r. Zm. 15 czerwca 2016 r.
  Pochowany na Cmentarzu pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Gnieźnie przy ul. Kłeckowskiej. 
• NADOBNIK MARCIN – Prof. dr hab.
  Ur. 9 listopada 1883 r. Zm. 30 grudnia 1953 r. Pochowany w rodzinnym Wielichowie.
• NOWACZYK JERZY – Doc. dr hab.
  Ur. 27 stycznia 1929 r. Zm. 13 czerwca 1970 r.. Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: 9/5 – 8 – 305.
• NOWAK TADEUSZ – Prof. dr hab.
  Ur. 3 stycznia 1929 r. Zm. 12 sierpnia 2002 r. Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: RAZ-2-L-9B.
• NOWAKOWSKI STANISŁAW T. – Prof. dr hab.
  Ur. 11 stycznia 1888 r. Zm. 11 marca 1938 r. Pochowany na Cmentarzu Parafii Ewangelickiej na poznańskim Górczynie, który dziś już nie istnieje.
• NOWAKOWSKI ZYGMUNT K. – Prof. dr. hab.
  Ur. 19 lutego 1912 r. Zm. 27 sierpnia 1993 r. Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R6/3-12.
• NOWICKA AURELIA – Prof. dr hab. 
  ur.26 lipca 1953 r.; zm.  23 stycznia 2021 r.
  Pochowana na Cmentarzu Parafialnym w Przeźmierowie przy ul. Sosnowej.
• OHANOWICZ ALFRED – Prof. dr hab.
  Ur. 31 marca 1888 r. Zm. 21 marca 1984 r. Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu R27-1-6-9.
• OLSZEWSKI HENRYK – Prof. dr hab. dr h.c. multi
  ur. 2 stycznia 1932 r.; zm. 19 sierpnia 2021 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu
• ORYL KAZIEMIERZ – Doc. dr hab.
  Ur. 24 listopada 1930 r. Zm. 29 stycznia 1983 r. Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: RAZ – 2 – P – 25.
• PACZKOWSKI ROMUALD – Prof. dr hab.
  Ur. 5 lutego 1878 r. Został stracony 6 lutego 1940 r. w Forcie VII w Poznaniu.
• PANOWICZ-LIPSKA JANINA – Prof. dr hab.
  Ur. 28 kwietnia 1944 r. Zm. 10 lutego 2022 r.
  Pochowana na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
• PAWLAK WIKTOR – Prof. dr hab.
  Ur. 14 grudnia 1914 r. Zm. 20 lipca 2005 r.
  Pochowany na Cmentarzu Jeżyckim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu L 20/17.
• PERETIATKOWICZ ANTONI – Prof. dr hab.
  Ur. 13 czerwca 1884 r. Zm. 18 grudnia 1956 r.
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: kwatera grobowcowa, pierwszy ganek.
• PIOTROWSKI WŁODZIMIERZ – Prof. dr hab.
  Ur. 8 sierpnia 1931 r. Zm. 15 marca 2014
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. 
  Oznaczenie grobu: CM2R11-A-5-4
• POSPIESZALSKI KAROL MARIAN – prof. dr hab. 
  Ur. 11 września 1909 r. Zm. 19 lutego 2007 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu:  CM2R1-1–32.
• RABSKA TERESA – Prof. dr hab.
  Ur. 20 października 1926 r. Zm. 7 sierpnia 2018 r.
  Pochowana na Cmentarzu parafialnym przy ul. Nekielskiej 21 w Środzie Wielkopolskiej.
• RADWAŃSKI ZBIGNIEW – Prof. dr 
  Ur. 31 sierpnia 1924 r., Zm. 20 grudnia 2012 r.
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu
  Oznaczenie grobu: kwatera: IIP rząd:21 miejsce:42
• RATAJCZAK ALEKSANDER – Prof. dr hab.
  Ur. 8 września 1928 r. Zm. 18 lutego 2003 r.
  Pochowany na Cmentarzu Miłostowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R3 – A – 31
• REDELBACH ANDRZEJ – Prof. dr hab.
  Ur. 12 marca 1946 r. Zm. 23 kwietnia 2006 r.
  Pochowany na Cmentarz Jeżyckim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: środek A, miejsce 127.
• ROSIŃSKI STEFAN – Prof. dr
  Ur. 20 lutego 1988 r. Zm. 16 grudnia 1964 r. Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu 15-2-12-248.
• ROSZKOWSKI ANTONI – Prof. dr hab.
  Ur. 8 kwietnia 1894 r. Zginął podczas niemieckiego bombardowania na szosie warszawskiej w drodze ze Zgierza do Warszawy niedaleko Babska k. Rawy Mazowieckiej 6 września 1939 r. Pochowany na cmentarzu w Babsku.
• ROZWADOWSKI WŁADYSŁAW – Prof. dr hab.
  Ur. 27 marca 1933 r. Zm. 4 sierpnia 2024 r. 
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
• RUTKOWSKI JAN – Prof. dr hab.
  Ur. 8 kwietnia 1886 r. Zm. 21 maja 1949 r.
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: I – L – 6 – 12.
• SANDORSKI JAN – prof. dr hab.
  Ur. 28 stycznia 1940 r. Zm. 28 grudnia 2018 r. 
  Pochowany na Cmentarzu Parafii Matki Bożej Częstochowskiej przy ul. Jasna Rola 43 w Poznaniu.
• SCZANIECKI MICHAŁ – Prof. dr hab.
  Ur. 26 marca 1910 r. Zm. 29 maja 1977 r. 
  Pochowany na Warszawskich Powązkach. Oznaczenie grobu: X-6-20
• SIEMIEŃSKI FELIKS – Prof. dr hab.
  Ur. 30 sierpnia 1924 r. Zm. 5 grudnia 2004 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: R25 B – 2 – 10.
• SILNICKI TADEUSZ – Prof. dr hab.
  Ur. 5 października 1889 r. Zm. 18 grudnia 1968 r.
  Pochowany na Warszawskich Powązkach. Oznaczenie grobu: 146c-3-4.
• SKUBISZEWSKI KRZYSZTOF – Prof. dr
  Ur. 8 października 1926 r. Zm. 8 lutego 2010 r.
  Pochowany w Panteonie Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie
• SMOLIŃSKI TADEUSZ – Prof. dr hab.
  Ur. 13 maja 1937 Zm. 4 marca 2022 r.
  Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie przy ul. Gnieźnieńskiej 44
• SOBKOWSKI JÓZEF – Doc. dr hab.
  Ur. 19 marca 1924 r. Zm. 5 sierpnia 2006 r.
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: IVL- 4g- L 2.
• STELMACHOWSKI BRONISŁAW – Prof. dr hab.
  Ur. 17 maja 1883 r. Został uwięziony przez władze radzieckie w Brześciu 26 września 1939 r. i najprawdopodobniej tam został zamordowany 29 marca 1940 r.
• SUŁKOWSKI JÓZEF – Prof. dr
  Ur. 31 stycznia 1892 r. Zm. 30 lipca 1968 r.
  Pochowany na Warszawskich Powązkach. Oznaczenie grobu: 231-4-23.
• SZWARC ANDRZEJ WITOLD – Prof. dr hab.
  Ur. 1 stycznia 1920 r. Zm. 7 listopada 2016 r.
  Pochowany na Cmentarzu Sołackim parafii św. Jana Vianneya przy ul. Szczawnickiej 2 w Poznaniu.
• TARNAWSKI MACIEJ – Prof. dr hab.
  Ur. 9 lipca 1946 r. Zm. 13 marca 2000 r.
  Pochowany na Cmentarzu Miłostowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R/PU/Z/2/97.
• TAYLOR EDWARD – Prof. dr
  Ur. 26 września 1884 r. Zm. 9 sierpnia 1964 r.
  Pochowany pierwotnie na Cmentarzu Sołackim, następnie jego zwłoki przeniesiono na Cmentarz Junikowski w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu to R11-B1-18.
• TOBIS ALEKSANDER – Prof. dr hab.
  Ur. 6 lutego 1932 r. Zm. 27 grudnia 2012 r. 
  Pochowany na Cmentarzu Parafialnym Bożego Ciała przy ul. Bluszczowej 7 w Poznaniu
• TROJANEK JACEK – Doc. dr hab.
  Ur. 2 czerwca 1937 r. Zm. 21 grudnia 1989 r.
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: IV L – 7 g – prawo – 38.
• TYC TEODOR – Doc. dr hab.
  Ur 6 maja 1896 r. Zm.5 sierpnia 1927 r.
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
  Grób obecnie już nie istnieje.
• TYCZKA MIECZYSŁAW – Prof. dr hab.
  Ur. 13 kwietnia 1925 r. Zm. 9 grudnia 2010 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. 
  Oznaczenie grobu: CM2RAZ-2-L-27B
• TYRANOWSKI JERZY – Prof. dr hab.
  Ur.  22 marca 1942 r. Zm. 8  marca 2020 r.
  Pochowany na Cmentarzu w Suchym Lesie.
• WALACHOWICZ JERZY  – Prof. dr hab. 
  Ur. 23 sierpnia 1932 r. Zm. 11 marca 2014 r. 
  Pochowany na Cmentarzu parafialnym na Smochowicach w Poznaniu.
• WALIGÓRSKI MICHAŁ – Prof. dr hab.
  Ur. 26 marca 1944 r. Zm. 5 października 2014 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. 
  Oznaczenie grobu: CM2-22-1-3-111
• WASZAK STANISŁAW – Prof. dr hab.
  Ur. 2 sierpnia 1906 r. Zm. 16 października 1974 r.
  Pochowany na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: II – L –pierwszy rząd.
• WASIUTYŃSKI BOHDAN – Prof. dr hab.
  Ur. 25 grudnia 1882 r. Zm. w 1940 r.
  Pochowany na Starych Powązkach
• WĄSICKI JAN – Prof. dr hab.
  Ur. 17 czerwca 1921 r. Zm. 10 kwietnia 1995 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R16 – 12 – 4.
• WĄSIEWICZ ANDRZEJ – Prof. dr hab.
  Ur. 3 stycznia 1934 r. Zm. 21 maja 1999 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: RAZ – 3 – L – 30a.
• WENGEREK EDMUND – Prof. dr hab.
  Ur. 11 lipca 1913 r. Zm. 9 maja 1978 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: 4/5 – 3 – 90.
• WIEWIÓRA BOLESŁAW – Doc. dr hab.
  Ur. 25 stycznia 1926 r. Zm. 17 lutego 1963 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: RAZ-L-19.
• WINIARSKI BOHDAN – Prof. dr hab.
  Ur. 27 kwietnia 1884 r. Zm. 4 grudnia 1969r .
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R20/A – B – 5.
• WOJCIECHOWSKI ZYGMUNT – Prof. dr hab.
  Ur. 27 kwietnia 1900 r. Zm. 14 października 1955 r.
  Pochowany na Cmentarzu Sołackim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: pole św. Barbary A, rząd 7, grób 1.
• ZALESKI STEFAN – Prof. dr hab.
  Ur. 30 maja 1888 r. Zm. 3 stycznia 1959 r. w Warszawie.
• ZDZITOWIECKI JAN – Prof. dr hab.
  Ur. 25 października 1897 r. Zm. 24 maja 1975 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: R 8/3 – 2 -7.
• ZIELIŃSKI MACIEJ JAN – Prof. dr hab.
  Ur.  5 lutego 1940 r. Zm. 8  maja 2020 r.
  Pochowany na Cmentarzu Jeżyckim w Poznaniu.
• ZIEMBIŃSKI ZYGMUNT – Prof. dr hab.
  Ur. 1 czerwca 1920 r. Zm. 19 maja 1996 r.
  Pochowany na Cmentarzu Sołackim w Poznaniu.
  Oznaczenie grobu: pole Św. Barbary D, rząd 2, grób 18.
• ZIEMSKI KRYSTIAN MAREK – dr hab.
  Ur. 24 września 1952 r. Zm. 30 listopada 2023 r.
  Pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Smochowicach, ul. Braniewska 22 w Poznaniu.
• ZIMMERMANN MARIAN – Prof. dr. hab.
  Ur. 19 września 1901 r. Zm. 19 stycznia 1969 r.
  Pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Oznaczenie grobu: R9/2 – 6 – 18.
• ZNAMIEROWSKI CZESŁAW – Prof. dr hab.
  Ur. 8 maja 1888 r. Zm. 26 kwietnia 1967 r.
  Pochowany na Warszawskich Powązkach. Oznaczenie grobu: 178-6-10/II.